سمعک

سمعک وسیلۀ الکترونیکی کوچکی است که به افراد دارای مشکل شنوایی کمک می کند تا از لذت شنوایی طبیعی برخوردار شوند. این وسیلۀ کوچک با توجه به مشکل شنوایی بیمار می تواند داخل مجرای گوش یا پشت گوش قرار گیرد.
کم شنوایی های حدود ملایم تا عمیق می توانند از مدل های مختلف سمعک استفاده کنند. تجویز و فیتینگ سمعک برای بیماران توسط شنوایی شناس (ادیولوژیست) انجام می گیرد . در این مرکز مشاوره در زمینه سمعک رایگان می باشد.
منبع انرژی کلیه سمعک های امروزی عموماً از باطری است ولی در بعضی از مدل های جدید سمعک های قابل شارژ هم ارائه می گردد. از نظر پردازش سمعک ها می توانند به آنالوگ، قابل برنامه ریزی، دیجیتال، هوشمند، هوشمند وایرلس تقسیم بندی شوند.

سمعک دارای سه قطعهٔ مهم است: میکروفون، مدار پردازنده و بلندگو (رسیور).
میکروفون: کار میکروفون سمعک دریافت امواج صوتی و تبدیل آنها به سیگنال‌های الکتریکی است.
مدار پردازنده: در مدار پردازنده سمعک تمامی سیگنال‌های الکتریکی دریافت شده از سوی میکروفون پردازش و سپس تقویت می‌شوند.
بلندگو (رسیور): بعد از پردازش و تقویت سیگنال‌های الکتریکی، این سیگنال‌ها به وسیلۀ بلندگوی سمعک دوباره به امواج صوتی تبدیل و به گوش استفاده کننده ارایه می‌گردد.

سمعک ها از نظر قرار گرفتن بر روی گوش به انواغ پشت گوشی، داخل گوشی، استخوانی(عینکی و قابل کاشت) تقسیم بندی می شوند.

توانایی جهت یابی اصوات بهتر می‌شود
فهم گفتار در محیط‌های پر سر و صدا بهبود می‌یابد
صداها بهتر و راحت تر شنیده می‌شوند
درک گفتار در مکالمه‌های گروهی افزایش می‌یابد
کیفیت صدا بهتر می‌شود